Een spel is niet vrijblijvend. Elk spel heeft zijn eigen regels. De vraag is alleen: wie bepaalt die regels?
- Ben jij dat zelf?
Heb je jezelf een regel opgelegd waar je last van hebt?
Ik vind dat ik…
Ik moet…
Eigenlijk zou ik toch wel…
Je zou eens kunnen onderzoeken hoe belangrijk die regel voor je is. Waarom heb je jezelf dat opgelegd? Wat zou er gebeuren als je de regels overtreedt?
- Is het een ander?
Heeft een ander jou die regel opgelegd waar je last van hebt?
Onderzoek eens of die ander dat echt heeft gedaan.
Of dat jij denkt dat die ander dat heeft gedaan.
Wat geeft die ander het recht om jou regels op te leggen?
Ben je bang voor je baan, voor je aanzien, voor wat de ander van je denkt?
- Waren jullie het samen?
Heb je zelf ingestemd met de regel waar je last van hebt?
Ben je het ermee eens?
Of heb je spijt?
Je weet wat je kunt doen.
Een mooie werk/speel-vorm is het gezamenlijk onderzoeken van de spelregels en waar de speelruimte zit. Ook dat kun je doen op drie niveaus: de speelruimte in je hoofd, in je werk en in de organisatie. Welke regels zijn waardevol, en waar heb je alleen maar last van? Hoe kun je de regels zo buigen dat ze passen? Hoe kun je een hack zetten op de regels? En waar vind je de olifantenpaadjes?
Mag je een beetje smokkelen, als dit in het grotere belang is, bijvoorbeeld om de menselijke maat te blijven hanteren? Een vakvrouw of -man weet vaak wel hoe en wanneer ’to bend the rules’, de regels zo buigen dat het past. Maar krijgt hij/zij daar ook de speelruimte voor?
Heb je behoefte aan begeleiding bij dit proces? Marijne en Ben helpen je graag verder. Stuur een mail voor meer informatie.