‘Denk je dat je meer bent dan wij, Liz?’, had haar nar pasgeleden gevraagd toen hij haar met het Engelse theater hoorde dwepen. ‘Dat je meer hebt gezien, meer weet, uit een beter land komt dan wij, denk je dat?’
‘Ja ,’ had ze geantwoord, ‘dat denk ik.’
‘En je denkt dat je vader je zal redden? Aan het hoofd van een leger, denk je dat?’
‘Nee, dat denk ik niet meer.’
‘O ja, dat denk je wel. Je denkt nog altijd dat hij op een dag opduikt en weer een koningin van je maakt.’
‘Ik ben een koningin.’
Toen had hij schamper gelachen en ze had haar tranen met moeite kunnen bedwingen. Ze moest zichzelf eraan herinneren dat dit nu juist zijn taak was: tegen haar zeggen wat niemand anders durfde te zeggen. Daarom had je een nar, en zelfs als je geen nar wilde moest je hem tolereren, want zonder hofnar was een hof geen hof, en aangezien Frederik en zij geen land meer hadden, moet in elk geval hun hof in orde zijn.
Uit Tijl van Daniel Kehlmann
Volgens Joep Schrijvers in Hoop in bange dagen is het hoog tijd om de nar in ere te herstellen. De kerntaak van de nar is de waarheid brengen als de vorst dwaalt. Maar adviseurs zijn meer bezig de vorst te vleien en naar de mond te praten.
- Wanneer speel jij de nar in de organisatie?
- Hoe zet je jouw humor in om mensen een ander deel van de werkelijkheid te tonen?
- Wie is jouw nar die je op het rechte pad houdt en je laat lachen om jezelf?